Natuuronderzoek was een belangrijk onderdeel van het leven van Gerard Boere. Steltlopers die vooral in het Waddengebied veel opduiken werden uitvoerig bestudeerd. Onder hen onder meer de kanoetsteltloper en de dunbekwulp. Vogelsoorten als deze blijven maar tijdelijk in de Wadden: ieder jaar opnieuw trekken ze naar het verre Siberië om er te broeden. Op die episode van het dierenleven heb je in Nederland natuurlijk geen zicht.
Naar Siberië dus voor verder natuuronderzoek. Samen met Russische en Nederlandse collega's maakte Gerard Boere herhaaldelijk studiereizen -zeg maar expedities- naar Siberië. De steltlopers beperkten zich niet tot één locatie. Hun broedgebieden strekten zich uit van Nova Zembla tot de delta van de Lena, van de Witte Zee tot de Oeral, van, Astrakhan en de Wolga-delta tot de Jenisej. Allemaal plekken eindeloos ver van Nederland en vaak ook met grote onderlinge afstanden in Siberië.
In deze uitgave doet Gerard Boere op boeiende wijze verslag van zijn natuuronderzoek, maar hij vertelt ook met enthousiasme van zijn belevenissen ter plekke en onderweg en ook over de vele bijzondere ontmoetingen met collega's en andere Russen. Wetenschap laat ook vriendschap toe, beslist ook in barre omstandigheden. Dan mag er ook al eens een glaasje wodka achterover geslagen worden, toch?
Via een aantal kaarten kan je de plekken situeren waar Gerard Boere de steltlopers volgde en bestudeerde. Talrijke degelijke foto's hangen een prima beeld op van het Siberië van de voorbije decennia. Uiteraard staan de studie van de natuur en de wetenschap voorop, maar het leven (overleven) aldaar komt ook ruimschoots in beeld.
Kennismaking met Siberië vanuit een opvallende invalshoek.