Limburgers en Italianen, dat spoort goed. Al decennialang voelen een pak Italianen zich thuis in Limburg, terwijl de Limburgers genieten van hun wat luidere sfeertje en hun heerlijke keuken. Hun vaders of grootvaders kwamen naar Limburg om er in de mijnen te werken, de rest van de familie volgde en bleef uiteindelijk plakken. In die periode spraken we nog over "gastarbeiders", met de nadruk op "gast". De term "allochtoon" moest toen nog uitgevonden worden en racisme bestond evenmin. Voor een aantal mensen is "allochtoon" inmiddels een deftig woord voor "vreemdeling".
Waren de Limburgers indertijd gastvrijer dan vandaag? Velen dragen de Italianen nog altijd een warm hart toe. De auteurs laten ons kennismaken met talloze aspecten waarin de Limburgse Italianen toch een tikje anders zijn dan hun medeburgers. Natuurlijk staan de heerlijke Italiaanse keuken en La Mamma voorop, maar er is zoveel meer: de felheid waarmee ze supporteren voor Racing Genk, hun ploeg bij uitstek, hun kerk, hun eigen lokale radiozender, het huwelijk tussen katholieken en communisten, hun invloed op de muziek, hun hardwerkende familiebedrijfjes, hun koffiehuizen en groentewinkels, hun gemotoriseerde liefhebberijen, hun heimwee ook...
Achteraan in de diverse hoofdstukken staan adressenlijstjes van plekken waar terecht kan voor Italiaans lekkers: restaurants, maar van koffiehuizen en cafés, locaties om wijnen en aperitieven te proeven, delicatessenzaken, ja zelfs van Vespaclubs en supportersverenigingen. Limburg is meer dan bronsgroen eikenhout, fietsroutes, monumenten, gezelligheid en heerlijk fruit; het is ook een stukje Italië vlakbij. Proef ervan. Deze uitgave is een prima wegwijzer.
Ondertitel:" Het Little Italy van bij ons".