Een reisverhaal dat tegelijkertijd aan actuele oorlogsverslaggeving doet: de bestemming moet welhaast Oekraïne zijn. In Gaza is overleven immers quasi onmogelijk onder de aanhoudende Israëlische bombardementen en de gelijktijdige strenge beperkingen op de aanvoer van de allernoodzakelijkste levensmiddelen, brandstof en medicijnen.
Tommy Wieringa greep de kans om met een konvooi terreinwagens naar Oekraïne te rijden en daar medische hulpgoederen af te leveren, voornamelijk voor de soldaten die aan het front de Russische inval bestrijden. De auteur bezocht Oekraïne al meermaals voordat Poetin in februari 2022 het sein gaf tot de brutale invasie.
Tijdens zijn humanitaire tocht door Oekraïne reflecteert Tommy Wieringa herhaaldelijk over zijn eerdere bezoeken aan het land. Vaak verwijst hij ook naar de periode van de Tweede Wereldoorlog toen het Russische communistische leger beestachtig te werk gingen tegen zowel militairen als gewone burgers. Heden en verleden wisselen elkaar af in zijn mijmeringen, waarin alvast één constante aanwezig is: de tegenstrever is steeds dezelfde. De manschappen en burgers die hij onderweg ontmoet zijn zich daarvan duidelijk bewust.
Onderweg met een konvooi terreinwagens heeft Tommy Wieringa vaak oog voor de landschappen. Het is vooral de uitgestrekte ruimte die hem opvalt. Het is ook daarvoor dat de Oekraïners strijden. En voor hun vrijheid natuurlijk.
Ondanks de oorlogsomstandigheden een opmerkelijk reisverhaal!
Ondertitel: "Reizen naar een land in oorlog".